วันศุกร์ที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2557

เชื่ออาจารย์ อย่างเดียวเลยสิ!



..ธรรมะ โดย พระอาจารย์ชยสาโร/ Dhamma by Ajahn Jayasaro
~'เชื่อฉันซิ!'~
..อาจารย์ที่อินเดียคนหนึ่งที่ไม่ใช่ชาวพุทธนะ ท่านสอนให้ลูกศิษย์เชื่อฟังอาจารย์ ให้ทำเฉพาะสิ่งที่อาจารย์สั่งให้ทำเท่านั้น ถ้าอาจารย์ไม่สั่งล่ะก้อ อย่าได้ทำเป็นอันขาด 
..วันหนึ่งอาจารย์พาลูกศิษย์สามสี่คนนั่งเกวียนไปธุระที่ต่างจังหวัด อาจารย์นั่งพิงเกวียนหลับไป ผ้าโพกศีรษะของอาจารย์ตกลงไปบนถนน แต่ลูกศิษย์ก็ไม่กล้าเก็บเพราะอาจารย์ไม่ได้สั่งไว้ เดินทางไปอีกหลายกิโลกว่าอาจารย์จะตื่น
.. อาจารย์ “เอ๊ะ! ผ้าโพกอาจารย์หายไปไหน”
..ลูกศิษย์ “ตกลงไปบนถนนครับผม”
..อาจารย์ “อ้าว! แล้วทำไมไม่เก็บล่ะ”
..ลูกศิษย์ “ก็ท่านอาจารย์ไม่ได้สั่งไว้นี่ครับ”
..อาจารย์ “ทำไมเจ้าถึงโง่อย่างนี้นะ ต่อไปสิ่งใดตกลงไปบนถนนล่ะก้อ เจ้าต้องเก็บนะ จำไว้ให้ดี” 
-แล้วอาจารย์ก็หลับต่อ ทีนี้วัวที่ลากเกวียนถ่ายลงไปบนถนน ลูกศิษย์รีบจอดเกวียนลงไปเก็บขี้วัว เพราะอาจารย์สั่งไว้ว่า อะไรตกก็ต้องเก็บ 
..อาจารย์ “อ้าว! อะไรตกอีกละนั่น”
..ลูกศิษย์ “ขี้วัวครับอาจารย์”
..อาจารย์ “ปัดโธ่โว้ย! เก็บมาทำไม ทำไมศิษย์เรามันถึงได้งี่เง่าขนาดนี้นะ” 
-ว่าแล้วอาจารย์ก็เขียนรายการว่าต้องเก็บอะไรบ้างอย่างละเอียดมอบให้ลูกศิษย์ไว้ แล้วจึงเดินทางต่อ พอดีเป็นช่วงที่ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อมาก เกวียนกระเด็นกระดอน จนอาจารย์พลัดหล่นลงไปบนถนน ร้องให้ลูกศิษย์ช่วย ลูกศิษย์ตรวจดูรายการ ไม่มีท่านอาจารย์อยู่ในรายการที่ต้องเก็บขึ้นเกวียน ลูกศิษย์เข้าใจว่าอาจารย์กำลังทดสอบความเชื่อฟัง จึงไม่ยอมจอดเกวียน อาจารย์เลยต้องวิ่งไล่ตามเกวียนจนทัน แล้วรีบเติมชื่อตัวเองลงไปในรายการนั่น 
..ลูกศิษย์ไม่ได้ใช้สติปัญญาของตัวเองเลย เพราะต้องทำตามที่อาจารย์สอนเท่านั้น
..ท่านอาจารย์สอนว่า การมีศรัทธายึดติดในตัวบุคคลไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง ถ้าอาจารย์ต้องการสร้างความผูกพันให้ลูกศิษย์ยึดติดในตัวอาจารย์ ทางพุทธเราถือว่าเป็นอาจารย์ที่ไม่ดี ไม่ใช่กัลยาณมิตรของลูกศิษย์ อาจารย์ที่เป็นกัลยาณมิตรของลูกศิษย์นั้น ต้องฝึกลูกศิษย์ให้ใช้สติปัญญาของตัวเอง รับผิดชอบตนเอง และเป็นที่พึ่งของตนเองได้ เหมือนหมอที่ดีย่อมต้องการให้คนไข้พ้นจากการเป็นคนไข้ ไม่ต้องการให้ใครเป็นคนไข้ของหมอตลอดชีวิต 
..พระพุทธองค์สอนว่า การมีศรัทธาในตัวบุคคลมีโทษ ถ้าความเชื่อของเราผูกพันกับพระองค์ใดองค์หนึ่ง หรืออาจารย์ท่านใด เมื่ออาจารย์เสียชีวิตไป เราจะรู้สึกเสมือนขาดที่พึ่ง ที่ร้ายไปกว่านั้น คือ ถ้าอาจารย์คนนั้นสึกไป หรือมีเรื่องอื้อฉาว ศรัทธาของเราก็จะเสื่อมทันที ท่านจึงให้เอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง ไม่ใช่เอาพระองค์นั้นองค์นี้เป็นที่พึ่ง 
-- ที่มา: 'เรื่องท่านเล่า' หนังสือรวมนิทานที่พระอาจารย์ชยสาโรเมตตาเล่าไว้ เรียบเรียงโดย ศรีวรา อิสสระ